بررسی همدیدی‌مقیاس شارهای آنتروپی در چرخند حاره‌ای گونو

پدیده چرخند حاره­ای از دیدگاه­های متفاوتی توسط پژوهشگران بررسی شده و هدف مشترک تمامی پژوهش‌ها، ارتقاء پیش­بینی شدت و مسیر این پدیده بوده است. در این راستا پارامترهای مختلفی برای شناخت دینامیک و ترمودینامیک چرخند حاره­ای معرفی و بررسی شده­اند. در این پژوهش با تأکید بر پارامتر ترمودینامیکی آنتروپی سعی شده تا شار سطحی آنتروپی، شار قائم آنتروپی (طبق چارچوب نظریِ تانگ و امانوئل، 2010) و شار جانبی آنتروپی در دوره عمر چرخند حاره­ای گونو که سواحل جنوبی کشور ایران را متأثر کرد، محاسبه و بررسی شود. همچنین گستره قائم و شدت درون­شارش­ها و برون­شارش­ها نیز در دوره مورد نظر محاسبه و تحلیل شده است. برای این منظور از داده­های باز تحلیل ERA-Interim با توان تفکیک 125/0 درجه در راستای طول و عرض جغرافیایی و داده­های مرکز هواشناسی هند در بازه­های زمانی 6 ساعته استفاده شد. برای بررسی همدیدی، پارامترهای مذکور در منطقه­ای دایره­ای به مرکز چرخند گونو با شعاع 500 کیلومتر محاسبه شد. نتایج نشان داد که در مقیاس همدیدی مقدار تجمعیِ شارهای قائم، جانبی و سطحی آنتروپی قبل از اینکه شدت چرخند بیشینه شود، با تقدم­های زمانی متفاوت به مقدار کرانگینه خود رسیده­اند. همچنین قوی‌ترین درون­شارش و برون­شارش به‌ترتیب قبل و بعد از بیشینه شدتِ چرخند گونو روی داده است. قابل‌توجه است که نسبت به الگوهای مشاهده شده در ابتدای دوره عمر چرخند گونو، در بازه زمانی که چرخند شدت دسته-5 و بیشتر را تجربه کرد، هم درون‌شارش گستره قائم کمتری داشته و هم برون­شارش از ترازهای پایین­تری به بالا توسعه یافته بود.